Najlepsze serialowe czołówki

Seriale. Każdy coś oglądał, albo ogląda. (najczęściej studenci podczas sesji) Wyrażam dość kontrowersyjną opinię, że boom na seriale, które stanowią jedną wielką opowieść rozpoczął się od „LOST”. Dziś to przypomina czasy pozytywizmu i publikowanie powieści w gazetach – po jednym rozdziale na tydzień. Dopiero czytając wszystko po kolei składa się to w jedną całość. 

Tak jak nie ocenia się książki po okładce, tak nie powinno oceniać się serialu po jego napisach początkowych, ale umówmy się – prędzej zwrócicie uwagę na książkę z ładną okładką, niż brzydką, czy niczym niewyróżniającą się. Najwyżej treść wam się nie spodoba. Dlatego tak ważne są czołówki.

Wyróżniłem siedemnaście wstępów do seriali. Nie wszystkie oglądałem (seriale rzecz jasna), ale po samym obejrzeniu „openinga” poczułem się zachęcony do „Rzymu”, „True Blood” (kiedyś próbowałem i odstąpiłem po pierwszym odcinku) i „Wikingów”.

Ułożenie na liście jest absolutnie przypadkowe, nie staram się różnicować, czy oceniać tych krótkich arcydzieł. Wy za to będziecie mogli wybrać, które napisy początkowe są najlepsze. W komentarzach wpisujcie też swoje ulubione. W bocznym pasku (po prawej) głosujcie na najlepszą czołówkę. (możecie oddać dwa głosy)

Uwaga - wpis edytowany po zakończeniu sondy na blogu. Oddano głosów: 113. Komisja uznała za ważne głosów: 113. Poniżej lista ułożona według wyników sondy.

Detektyw (30 głosów - 26%)

Ach, jaka to genialna czołówka. Nie wiem, czy gdybym miał wybierać najlepszą z tej listy, to właśnie „Detektywa” nie umieściłbym na pierwszym miejscu. Fenomenalna muzyka The Handsome Family, z dość powolnym tempem (czyli jak cała narracja w serialu), ale jednocześnie wprowadzająca trochę tajemnicy i szaleństwa. Głęboki, niski głos wokalisty i akustyczny podkład – świetnie się to sprawdziło. A na ekranie sporo bieli, ale i szarości i czerni. Sylwetki głównych bohaterów i obrazki miasta utrzymane w dość ponurym klimacie. Doskonałe wprowadzenie do serialu.

Gra o tron (29 głosów - 25%)

Tuuu tuuu tururutu tururu dam dam dadadadam dadadadam dadadadam. Spróbujcie wyrzucić to z głowy. Nie da się. Wizualnie również doskonale – ukazanie w taki sposób miejsc, w których toczy się akcja serialu okazało się strzałem w dziesiątkę, ale i stylistyczną rewelacją. Czołówka trwa półtorej minuty, a nigdy jej nie przewijam.

Dexter (21 głosów - 18%)

Dextera nie oglądałem, ale trzeba przyznać, że intro ma świetne. Obrazy, które jednoznacznie kojarzą nam się ze śmiercią – cięciem, miażdżeniem, duszeniem szybko stają się zwykłym krojeniem pomarańczy, czy zakładaniem koszulki. Ta dwoistość i mylenie widzów jest doskonałe, jeśli wziąć pod uwagę, że to serial o policjancie, który po godzinach morduje ludzi.

Wikingowie (16 głosów - 14%)

Woda. Bo Wikingowie przybywają w łodziach. Wielki topór. Bo nimi zabijają. Moneta. Bo zabijają często dla niej. Świetne, wysmakowane estetycznie intro i doskonała jak zwykle muzyka Fever Ray. Aż chce się oglądać!

Twin Peaks (15 głosów - 13%)

Drugi przedstawiciel starożytności, jeśli chodzi o seriale. Żałuję, że nadal nie obejrzałem, ale cóż – jakoś trzeba dzielić czas. I znów główną rolę gra tu muzyka, która jest doskonała. Tajemnicza, sprawiająca, że od razu zastanawiamy się, kto zabił Laurę Palmer. 

American Horror Story (12 głosów - 10%)

To jednak jest coś. Zrobić półtoraminutową czołówkę, znacznie bardziej straszną i przerażającą niż 95% pełnometrażowych horrorów, które mamy w kinach. Obejrzeć to po ciemku, bez nerwowości, czy szybciej bijącego serca – niemożliwe. 

True Blood (12 głosów - 10%)

Kiedyś próbowałem zaczynać, ale mi nie podpasowało (wtedy nie podpasowało mi też „Californication”, które rok później błyskawicznie połknąłem, więc…). Fajna piosenka, która żyje już swoim życiem i ponure (słowo-klucz dzisiejszego wpisu?) obrazki z lekką czerwoną obudową, czy też poświatą, symbolizującą jakby pożądanie krwi. W końcu to serial o wampirach. Mówiłem o TEJ czołówce, która z jakichś powodów nie chce się wstawić na bloga.

Z archiwum X (8 głosów - 7%)

To chyba oczywisty wybór. Pamiętam, że w dzieciństwie, słysząc zza ściany tę muzykę autentycznie się bałem. I to już doskonały powód, żeby umieścić „Z archiwum X” na tej liście. Nie wyobrażam sobie lepszej ścieżki dźwiękowej do serialu o zjawiskach paranormalnych. 

Rodzina Soprano (7 głosów - 6%)

Tony Soprano, odbywający podróż z Nowego Jorku do Jersey, mijający po drodze ważne dla serialu i samej mafijnej rodziny budynki i miejsca. Widać, że to czołówka z tych starszych, ale podobno doskonale pasuje do serialu. Nie wiem – nie oglądałem.

The Walking Dead (6 głosów - 5%)

To był dobry serial! Nadal nie mogę wybaczyć twórcom, że czwartym sezonie potrafili mnie tak znudzić, że porzuciłem zombie i Ricka. To kolejny przykład na to, jak doskonale zachęcić do oglądania – wwiercająca się w mózg (mózg i zombie. Przypadek? Nie sądzę.), powtarzająca się muzyka i ponure, mroczne obrazki rozkładu i apokalipsy, dające nam tylko przedsmak tego, co stanie się w odcinkach. A spójrzcie, jak fajnie facet gra to na pianinie.

Simpsonowie (6 głosów - 5%)

Czołówki do „Simpsonów” to już niemal osobna kategoria kultury. Obecnie wielkim sukcesem jest zostać wybranym do stworzenia kilku początkowych scen jednego z najpopularniejszych animowanych seriali na świecie. Taki sukces odniósł Michał Socha (jego czołówka jako pierwsza). Dodaję drugą, bo również jest doskonała.

Six Feet Under (6 głosów - 5%)

Jeśli muzykę tworzy Thomas Newman, to już wiemy, że mamy do czynienia z czymś wyjątkowym. Nie inaczej jest z czołówką do „Sześciu stóp pod ziemią”. Muzyka trochę ironiczna, obrazy trochę mroczne, pokazujące trupy i pielęgnację zwłok przed włożeniem do trumny. Tragikomedia jak nic.

House of Cards (5 głosów - 4%)

Niby to tylko film poklatkowy pokazująca Kapitol i Waszyngton, a jednak również od razu idealnie wprowadza nas w serial. Orkiestrowa muzyka w połączeniu z monumentalnymi budowlami pokazuje amerykański patos i rolę wielkiej polityki. Pomniki ukazują, że każdy bohater tej opowieści chce być wielki i gotów jest zrobić wszystko, żeby stanąć na piedestale.

Dr House (5 głosów - 4%)

House, jak House. Albo się go lubi, albo nie. Mnie irytowało to, że każdy z trzynastu odcinków pierwszego sezonu (tyle wytrzymałem) miał dokładnie ten sam schemat. Ale to temat na inną opowieść. Czołówka zrobiona jest ze smakiem, ładna. No i Massive Attack. Oni zawsze stanowią wartość dodaną.

Mad Men (3 głosy - 2%)

Jestem w trakcie oglądania, ale już widzę, że ta króciutka czołówka, która początkowo wcale nie spotkała się z jakimś moim wielkim uznaniem, doskonale zwiastuje tematykę serialu. Wszechobecne reklamy i Dona Drapera. Samotność, spadanie w otchłań własnych błędów i przeszłości i niejednokrotnie – lądowanie na czterech łapach. Uwierzcie, że te trzydzieści sekund doskonale narzuca nam nastrój panujący w serialu.

Zakazane imperium (3 głosy - 2%)

Co tu dużo mówić. Nucky Thompson stojący na brzegu morza wypełnionego butelkami z alkoholem – ten obraz pozostaje na długo w pamięci. Początkowy spokój, a potem sztorm, fale rozbijające się o brzeg i burza symbolizują karierę Nucky’ego. Zauważmy jednak ,że na końcu wychodzi z tego bez szwanku z idealnie czystymi butami. O wyjątkowości "Zakazanego imperium" już pisałem.

Rzym (1 głos - 0%)

Serialu nie oglądałem, ale tak jak wspomniałem wyżej – po samej czołówce chcę do niego sięgnąć. Jeden z wielu przedstawicieli HBO. Może nie każdy serial HBO jest rewelacyjny, ale niemal zawsze można na nich liczyć w kwestii świetnej czołówki. Poruszające się mozaiki i malunki na rzymskich murach, wprowadzają nas w tematykę serialu – seks, krew, wyścigi rydwanów. Do tego doskonała muzyka, która w połączeniu z obrazem niemal od początku wprowadza nas w klimat starożytnego Rzymu.

Przypominam o możliwości głosowania na najlepszą czołówkę - po prawej stronie, w bocznym pasku. Jeśli pominąłem jakąś świetną czołówkę - daj znać w komentarzu. Ale przede wszystkim - nie spojleruj!

zdjęcie: http://www.fubiz.net